ผู้อ่านของเราบางคนถามว่าการวิจัยทางพันธุกรรมเว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำมาถึงสถานะนี้ตั้งแต่แรกได้อย่างไร เหตุใดการวิจัยทางพันธุกรรมจึงขาวโพลน และเราจะทำอย่างไรกับมัน?มาเริ่มกันที่โครงการที่ทำให้ยาแม่นยำแม้จะเป็นไปได้: โครงการจีโนมมนุษย์ซึ่งผลิตจีโนมอ้างอิงของมนุษย์ ซึ่งเป็นพิมพ์เขียวต้นแบบขององค์ประกอบทางพันธุกรรมของมนุษย์ จีโนมอ้างอิงเริ่มต้นขึ้นจาก DNA ของผู้ที่ตอบโฆษณาในข่าวบัฟฟาโลในปี 1997
แม้ว่าหลายคนคิดว่าจีโนมอ้างอิงส่วนใหญ่เป็นสีขาว แต่ก็ไม่ใช่ วาเลอรี ชไนเดอร์
นักวิทยาศาสตร์ด้านบุคลากรของหอสมุดแพทยศาสตร์แห่งชาติสหรัฐฯ และสมาชิกของกลุ่มอ้างอิงจีโนม กล่าว กลุ่มนี้มีหน้าที่ดูแลจีโนมอ้างอิง ฐานข้อมูลนี้เป็นข้อมูลที่ผิดพลาดของ DNA ของคนมากกว่า 60 คน
ชายชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกันคนหนึ่งชื่อ RP11 มีส่วนในดีเอ็นเอ 70 เปอร์เซ็นต์ในจีโนมอ้างอิง ประมาณครึ่งหนึ่งของ DNA ของเขาได้รับมรดกมาจากบรรพบุรุษชาวยุโรป และอีกครึ่งหนึ่งมาจากบรรพบุรุษจากอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮารา อีก 10 คน รวมทั้งคนเอเชียตะวันออกอย่างน้อย 1 คน และเชื้อสายยุโรป 7 คน มีส่วนใน DNA ประมาณ 23 เปอร์เซ็นต์ และ DNA ของคนมากกว่า 50 คนแสดงอยู่ในส่วนที่เหลืออีก 7 เปอร์เซ็นต์ของข้อมูลอ้างอิง Schneider กล่าว ข้อมูลเกี่ยวกับภูมิหลังทางเชื้อชาติและชาติพันธุ์ของผู้มีส่วนร่วมส่วนใหญ่ไม่เป็นที่รู้จัก เธอกล่าว
โดยพื้นฐานแล้วมนุษย์ทุกคนมี DNA เหมือนกัน คนสองคนใด ๆ ที่เหมือนกันทางพันธุกรรม 99.9% นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมการมีจีโนมอ้างอิงจึงสมเหตุสมผล แต่ความแตกต่าง 0.1 เปอร์เซ็นต์ระหว่างแต่ละบุคคล – รูปแบบการสะกดคำทั้งหมด การพิมพ์ผิด การแทรกและการลบที่กระจายไปทั่วข้อความในหนังสือการสอนของมนุษย์ – ก่อให้เกิดความแตกต่างในด้านสุขภาพและโรค
สิ่งที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าความแตกต่างทางพันธุกรรม 0.1 เปอร์เซ็นต์
ส่งผลต่อสุขภาพอย่างไรนั้นมาจากการวิจัยประเภทหนึ่งที่เรียกว่าการศึกษาความสัมพันธ์ของจีโนมทั่วทั้งกลุ่มหรือ GWAS ในการศึกษาดังกล่าว นักวิทยาศาสตร์เปรียบเทียบ DNA จากผู้ที่มีโรคเฉพาะกับ DNA จากผู้ที่ไม่มีโรค จุดมุ่งหมายคือการค้นพบความหลากหลายทางพันธุกรรมทั่วไปที่อาจอธิบายได้ว่าทำไมคนคนหนึ่งจึงอ่อนไหวต่อความเจ็บป่วยนั้นในขณะที่อีกคนไม่เป็นเช่นนั้น
นักวิจัยรายงานในCellในปี 2019 ซึ่งเป็นการปรับปรุงจากปี 2009 เมื่อผู้เข้าร่วม 96 เปอร์เซ็นต์มีบรรพบุรุษชาวยุโรปนักวิจัยรายงานในNature
การเปลี่ยนแปลงช้า
ฐานข้อมูลทางพันธุกรรมส่วนใหญ่ที่ใช้ในการพัฒนายาที่มีความแม่นยำมี DNA ส่วนใหญ่มาจากคนในตระกูลยุโรป การเปรียบเทียบปี 2552 กับปี 2559 แสดงให้เห็นการปรับปรุงเล็กน้อย ภายในปี 2019 บรรพบุรุษชาวยุโรปลดลงเหลือ 78.4 เปอร์เซ็นต์ของ DNA
บรรพบุรุษของบุคคลในการศึกษาความสัมพันธ์ในระดับจีโนม
แผนภูมิวงกลมของบรรพบุรุษของบุคคลในการศึกษาความสัมพันธ์ทั่วทั้งจีโนมในปี 2552 และ 2559
ที. ทิบบิทส์
ซูมเข้า “อื่นๆ” จากข้อมูลด้านบน
บาร์แชทของบุคคลในหมวดหมู่บรรพบุรุษ “อื่น ๆ ” ในการศึกษาความสัมพันธ์ของจีโนมกว้างจากปีพ. ศ. 2552 และ พ.ศ. 2559
ที. ทิบบิทส์
ที่มา: A. POPEJOY & S. FULLERTON/ NATURE 2016; G. SIRUGO ET AL / CELL 2019
ที่มา: A. Popejoy & S. Fullerton/ Nature 2016; G. Sirugo et al / Cell 2019
งานวิจัยส่วนใหญ่ที่ได้รับทุนสนับสนุนจากผู้สนับสนุนหลักของการวิจัยด้านชีวการแพทย์ของสหรัฐฯ อย่าง National Institutes of Health นั้นทำโดยนักวิทยาศาสตร์ที่ระบุว่าเป็นคนผิวขาว แซม โอ นักระบาดวิทยาจากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ซานฟรานซิสโก กล่าว นักวิจัยผิวดำและฮิสแป นิก ได้รับเงินสนับสนุนโครงการวิจัยประมาณ 6 เปอร์เซ็นต์ตามข้อมูลของ NIH
“โดยทั่วไปแล้ว ผู้เข้าร่วมที่รับสมัครได้ง่ายกว่าคือคนที่ดูเหมือนนักวิทยาศาสตร์เอง — ผู้คนที่ใช้ภาษาคล้ายกัน วัฒนธรรมที่คล้ายคลึงกัน การสร้างสายสัมพันธ์นั้นง่ายกว่า และคุณอาจมีการรุกเข้าสู่ชุมชนที่คุณกำลังพยายามรับสมัครอยู่แล้ว” Oh กล่าวสล็อตเว็บตรง , ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ เว็บตรง
